honorabiliter

hŏnōrābĭlis, e, adj. [honoro], that procures honor or esteem, honorable (very rare): haec ipsa sunt honorabilia quae videntur levia atque communia, salutari, appeti, decedi, assurgi, etc., * Cic. de Sen. 18, 62:

personae,

Amm. 30, 4, 16:

honorabilior omnium,

Vulg. Dan. 13, 4.— Adv.: hŏnōrābĭlĭter, honorably:

colebatur,

Amm. 29, 2; so,

sepelire,

Capitol. Macr. 5.